ใบความรู้ที่  เรื่อง โครงสร้างของโปรแกรมภาษาซี

 

โปรแกรมภาษาซีมีองค์ประกอบที่สำคัญ 2 ส่วนคือไฟล์ส่วนหัวโปรแกรม และไฟล์โปรแกรม   ไฟล์ส่วนหัวโปรแกรมเป็นไฟล์ที่ใช้เก็บไลบราลีเพื่อใช้รวม (include) ในการคอมไพล์โปรแกรมซึ่งจะมีส่วนขยายเป็น *.h มีชื่อเรียกว่า Compiler Directive ไฟล์โปรแกรมจะเริ่มต้นด้วยฟังก์ชัน main() และตามด้วยเครื่องหมายปีกกาเปิด เพื่อเริ่มต้นเขียนโปรแกรม การเขียนโปรแกรมจะต้องเขียนด้วยอักษรภาษาอังกฤษตัวพิมพ์เล็กเสมอ และเมื่อจบประโยคคำสั่ง จะใช้เครื่องหมายเซมิโคล่อน ( ; ) ในการคั่นแต่ละคำสั่ง ภายในโปรแกรมจะประกอบด้วยฟังก์ชั่นและส่วนของคำอธิบาย เมื่อเขียนคำสั่งเสร็จจะปิดท้ายโปรแกรมด้วยเครื่องหมายปีกกาปิดเสมอ

  #include<library> /* ไฟล์ส่วนหัวโปรแกรม*/  
  void main(void) /*ฟังก์ชันหลักของโปรแกรม*/  
  { /*เริ่มต้นการเขียนโปรแกรมด้วยเครื่องหมายปีกกาเปิด*/  
      variable   declaration; /*การประกาศค่าตัวแปรที่ใช้ในโปรแกรม*/  
      program   statement; /*ประโยคคำสั่งในโปรแกรม*/  
  } /*จบการเขียนโปรแกรมด้วยเครื่องหมายปีกกาปิด*/  
 
 
 

#include<library>

 เป็นส่วนหัวโปรแกรมที่จะต้องเขียนไว้เพื่อให้ใช้งานฟังก์ชันต่างๆ   ในกรณีที่ต้องการทราบว่าฟังก์ชันใดถูกนิยามไว้ที่ใดให้ทำแถบสีที่ฟังก์ชันดังกล่าวและกดปุ่ม Ctrl+f1
 

main

 เป็นฟังก์ชันหลักของโปรแกรม
 

( )

 ภายในวงเล็บเป็นค่าพารามิเตอร์ที่จะส่งผ่านไปทำงานยังฟังก์ชันอื่นๆ   ถ้าไม่มีการ
ใส่ค่าแสดงว่าไม่ต้องการมีค่าพารามิเตอร์
 

{

 ปีกกาเปิดแสดงการเริ่มต้นการเขียนโปรแกรม
 

variable   declarations

 ประกาศตัวแปร
 

program   statement

 การเขียนประโยคคำสั่ง
 

}

 ปีกกาปิดแสดงการจบการเขียนโปรแกรม
 

/*ข้อความ*/

 คำอธิบายโปรแกรม ใช้ในการอธิบายความหมายของคำสั่งหรือสิ่งที่ต้องการเขียน
ไว้กันลืมจะไม่มีผลใดๆกับโปรแกรม แต่การเขียนจะต้องเริ่มต้นด้วยเครื่องหมาย   /* และจบด้วยเครื่องหมาย*/

 

ตัวแปร (variable)

ตัวแปร (variable)  คือ ชื่อที่ผู้เขียนโปรแกรมตั้งขึ้น เพื่อใช้เก็บค่าที่ต้องการนำมาใช้งานในการเขียนโปรแกรม เพื่อทำการประมวลผลข้อมูล โดยมีกฎในการตั้งชื่อตัวแปรดังนี้

1.

 ต้องขึ้นต้นด้วยตัวอักษร ตัวต่อไปอาจจะเป็นตัวอักษรหรือตัวเลขก็ได้

2.

 ห้ามใช้สัญลักษณ์อื่นใด   ยกเว้นเครื่องหมายสตริงก์ ($) และขีดล่าง (Underscore)

3.

 ตัวแปรอักษรภาษาอังกฤษตัวพิมพ์เล็กและตัวพิมพ์ใหญ่มีความหมายแตกต่างกัน

4.

 ห้ามเว้นวรรคระหว่างตัวแปร

5.

 ห้ามตั้งชื่อซ้ำกับคำสงวนในภาษาซี

 

ก่อนที่จะนำตัวแปรไปใช้งาน ในภาษาซีจะต้องมีการประกาศค่าตัวแปรให้สอดคล้องกับข้อมูลที่จะนำไปใช้โดยมีรูปแบบดังนี้

รูปแบบ

 Type variable name

type

 ชนิดของตัวแปร ซึ่งอาจจะเป็น char, int , float, double หรือตัวแปรชนิดอื่นๆ   เป็นต้น

variable   name

 ชื่อของตัวแปร ถ้ามีมากกว่า 1 ตัวให้ใช้เครื่องหมายคอมม่าคั่น

 

คำสงวน (Reserved Words)

คำสงวน คือ คำที่กำหนดขึ้นในภาษาซีเพื่อให้มีความหมายอย่างใดอย่างหนึ่ง และนำไปใช้งานแตกต่างกัน การประกาศค่าตัวแปรจะต้องไม่ให้ซ้ำกับคำสงวน

Auto

Break

Case  

Char

Const

Default

Do

Double

Else

Enum

Short

Signed

Sizeof

Extern

Float

For

Goto

If

Int

Long

Return

Register

Continue

While

Static

Struct

Switch

Typedef

Unon

Unsigned

Void  

volatile

 

 

 

 

ใบงาน เรื่อง โครงสร้างของโปรแกรมภาษาซี

 

คำชี้แจง  ให้นักเรียนตอบคำถามดังต่อไปนี้ลงในสมุดของนักเรียน

 

1. โปรแกรมภาษาซีมีองค์ประกอบที่สำคัญกี่ส่วน อะไรบ้าง

2. ไฟล์ส่วนหัวโปรแกรมเป็นไฟล์ที่ใช้เก็บอะไร

3. การคอมไพล์โปรแกรมซึ่งจะมีส่วนขยายคือ  มีชื่อเรียกว่าอย่างไร

4. ไฟล์โปรแกรมจะเริ่มต้นด้วยฟังก์ชันใด

5. การเขียนโปรแกรมจะต้องเขียนด้วยอักษรภาษาใด

6. จงเขียนโครงสร้างของโปรแกรมภาษาซีพร้อมทั้งคำอธิบาย

7. กฎในการตั้งชื่อตัวแปรมีอะไรบ้าง บอกมาอย่างละเอียด

8.  บอกความหมายของ คำสงวน  และยกตัวอย่างมา 10 ตัวอย่าง

                         

ใส่ความเห็น